Czym grzeszą Polacy, jak zbawić opozycję i rady Janiny Ochojskiej dla pacjentów onkologicznych. Czytaj nowy e-Wprost

„Rów, który podzielił Polaków, nie zniknie ani po tych wyborach, ani po następnych. Z rozmów z psychologami społecznymi i socjologami wynika, że politycy będą nadal cynicznie wykorzystywać różnice dzielące rodaków”.

To nie jest komentarz do wyników wyborów prezydenckich z tego poniedziałku. To komentarz „Wprost” do wygranej Andrzeja Dudy z Bronisławem Komorowskim. Od tamtych wyborów minęło 5 lat. Czy coś się zmieniło? Tak, zmieniło się na gorsze. Można mieć deja vu, bo w tym tygodniu, tak jak i zresztą pięć lat temu, polskie media obiegła cała seria okładek z hasłami o podzielonej Polsce, której zszyć już się nie da.

W tym wydaniu „Wprost” stawiamy pytanie, czy taka szansa jeszcze istnieje. Z grubsza mamy 10 mln Polaków za Dudą kontra 10 mln za Trzaskowskim. Czy w takim stanie Polskę da się posklejać?

Paulina Socha - Jakubowska zadała to pytanie prof. Bartłomiejowi Dobroczyńskiemu, psychologowi z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zdaniem bardziej należałoby się zastanowić nad tym, kto miałby to robić, bo dla polityka takie jednoczenie i sklejanie to żaden interes. Polaryzacja jest w naszym kraju bardzo mile widziana. To ona robi clickbaity w Internecie, napędza emocje, stała się już nieodzownym elementem rodzinnych kolacji. Tak nas po prostu przez lata zaprogramowano.

– Politycy, kler i media uwielbiają wymuszać na ludziach myślenie w kategoriach: kto nie myśli tak, jak my, jest wrogiem, zdrajcą, gorszym rodzajem człowieka. W ten sposób w Polsce zgrzeszyli wszyscy, od lewa do prawa, od centrum do skrajnych peryferii. Dlatego mówię, że Polska to kraj ludzi, którzy nie przeszli dojrzewania płciowego. Że najważniejsze jest tu nadal, jak w szkole podstawowej, że „Zosia zabrała Jadzi torebkę”, Jaś ośmieszył Małgosię, a Marysia zrobiła pani nauczycielce na złość – mówi prof. Dobroczyński.

– Kandydaci na prezydenta dwóch największych obozów żywili się konfliktem. Politycznie był dla nich życiodajny. Tylko każdy konflikt trzeba monitorować –tłumaczy Joannie Miziołek prof. Ewa Marciniak, politolog z Uniwersytetu Warszawskiego. To wszystko ma jakiś swój sens. – Ci, którzy zajmują się technologią polityki, dają nam łatwe do przetwarzania bodźce i my idziemy tropem tych bodźców. Silny bodziec – silna reakcja. Lubimy kiedy politycy dostarczają nam powodów do ekscytacji. Dlatego jest nam dostarczana steatralizowana, ale i stabloidyzowana polityka, która prowadzi nas do urny wyborczej, czyli mobilizuje – mówi prof. Marciniak.

Już nawet po wyborach zaproszenie do Pałacu Prezydenckiego, jakie Andrzej Duda wystosował do Rafała Trzaskowskiego, zostało przez przegranego teatralnie odrzucone. I tak jest we wszystkich polskich domach, bo jakoś trudno sobie wyobrazić, żeby dzisiaj przy niedzielnym obiedzie wujek głosujący na PO pogratulował cioci, która jest za PiS zwycięstwa Andrzeja Dudy.

Ale żeby już wyborami nie zanudzać, to w tym numerze również wiele innych niepolitycznych tematów. Paweł Bednarz rozmawiał z Kamilem Stankiem, weteranem wojny w Afganistanie, o którym usłyszała właśnie cała Polska.

Policja przy użyciu drona, śmigłowca, psów tropiących, dwóch poddziałów terrorystycznych i snajperów przeczesywała lasy w poszukiwaniu mężczyzny i jego pumy. Nubia trafiła do chorzowskiego zoo. Stanek mówi nam o kulisach policyjnej akcji, jak bał się o swoje życie oraz zapowiada walkę o odzyskanie zwierzaka.

Paulina Socha – Jakubowska rozmawiała z Janiną Ochojską. Europosłanka i szefowa Polskiej Akcji Humanitarnej opowiada o swojej walce z rakiem, koszmarach polskiej służby zdrowia i życiu po chemioterapii.

W dziale Zdrowie pozytywne informacje od Katarzyny Pinkosz. Okazuje się, że pierwszy raz spadła liczba rodziców odmawiających szczepień. W dziale Kultura Krzysztof Kwiatkowski poleca siedem najlepszych komedii z Netfliksa i HBO, a Leszek Bugajski bierze na warsztat najnowszą książkę o Jarosławie Iwaszkiewiczu.